KATALOG ONLINE

Taka już jestem i już! to wprawdzie tytuł mojej książki, ale ja naprawdę taka jestem, a przynajmniej tak mi się wydaje. We wszystkim, co pisałam we wspomnieniach, jak i w felietonach, które wzajemnie się uzupełniają, starałam się być sobą, być szczera. Inaczej pisanie nie miałoby dla mnie żadnego sensu.
Mam nadzieję, że upływ czasu nie zaszkodził moim felietonom. Problemy w nich poruszane nie tylko bowiem nie zniknęły, ale wręcz są boleśnie aktualne. Natomiast wspomnienia znacznie się rozrosły i wzbogaciły. W nowej książce - Taka już jestem! - opartej na bazie wydanego w 1999 roku Kija w mrowisko pokusiłam się o opisanie następnych etapów swojego życia. Mój mąż zawsze twierdził, że najlepiej piszą o sobie ci, którzy niczego nie pamiętają. Nie wiem, czy tych moich wspomnień jest za mało, czy zbyt wiele, czy są zbyt szczegółowe, czy za powierzchowne. Ponieważ jednak zwierzanie się jest sprawą delikatną i nie zawsze bezpieczną, wyrugowałam z nich wszystko, co mogłoby być zbyt wielką ingerencją w prywatność zarówno moją, jak i osób, z którymi zetknęłam się w życiu. Wiem, że pozbawiłam je w ten sposób atrakcyjności i pikanterii, która tak bardzo pociąga rzesze czytelników, ale nie chcę żerować na braku dyskrecji.
Jestem raczej optymistycznie nastawiona do świata i nawet w najgorszych momentach życia dostrzegam światełko, które wyprowadza mnie z kłopotów. Takie też są moje wspomnienia. Zachowuję bowiem w pamięci dobre, odrzucam złe. Nie pielęgnuję żalów, wolę wybaczać, wierzyć, że tak widocznie musiało być. A zasada mojej babci Jadwigi - nie ma tego złego, co by na dobre nie wyszło - przyświeca mi przez całe życie. Jeżeli więc moje wspomnienia mogą się wydać Państwu zbyt szczęśliwe, to tylko dlatego, że takie a nie inne chciałam zachować w pamięci. [fragment tekstu]

Pierwszy wywiad rzeka z Krzysztofem Kowalewskim. Będzie o jego życiu prywatnym - dzieciństwie w czasie wojny, młodości w PRL, kobietach, przyjaciołach dawnych i obecnych, skomplikowanej sytuacji rodzinnej, prawdziwej miłości i tych mniejszych miłościach. Będzie o odpowiedzialności i dojrzewaniu do różnych ról, nie tylko teatralnych, ale i tych w życiu prywatnym. Będzie o chorobach i cierpieniu, o szczęściu i nieszczęściu, radości i smutkach, ale zawsze z uśmiechem, poczuciem humoru, autoironią i ogromnym dystansem do swojej osoby i całego świata. Pojawią się też historie z życia zawodowego: szkoła aktorska, pierwsze kroki na scenie, kolejne etapy w rozwoju kariery teatralnej, filmowej i telewizyjnej, najważniejsze role. Będzie mnóstwo smaczków i anegdotek z życia środowiska aktorskiego, wiele nazwisk i wydarzeń w przezabawnych konfiguracjach.
Panorama polskiego filmu i teatru współczesnego oczami jednego z najwybitniejszych polskich aktorów komediowych. Ale też poruszająca, błyskotliwa, inteligentna i przezabawna lektura pełna mądrości życiowej i świetnych dowcipów. Kto myśli, że wszystko już wie o Krzysztofie Kowalewskim, zdziwi się po przeczytaniu tej książki. A kto uważa, że dowie się z niej wszystkiego, zobaczy, jak wielkim aktorem, również w życiu, jest bohater tego wywiadu.

"Dziki człowiek", "kobieta bez przywar", a może "Święta Baba", jak mawiał Kazimierz Kutz?
Nie boi się używać ostrego języka, potrafi być twarda, a jednocześnie pomaga i przytula.
Unika tych, którzy budzą nienawiść, bo szkoda jej na nią czasu.Uczy, jak o siebie walczyć.
Dla osób z niepełnosprawnością intelektualną jest "naszą Anią", dla wielu - wielką artystką i autorytetem życiowym. Sama o sobie mówi: "zwyczajny człowiek jestem: jem, śpię, oddycham, zmywam podłogi?".
Anna Dymna w bardzo osobistej, szczerej, bezkompromisowej rozmowie, która przede wszystkim uruchamia w ludziach dobre odruchy i uświadamia, że mimo wszystko warto... warto być lepszym człowiekiem.

Opowieść bez cenzury.
Czy można doświadczyć depresji i dwóch prób samobójczych, a potem zawalczyć o siebie i odbić się od dna?

Poruszająca opowieść chłopaka z Zagłębia, który ostatecznie zdecydował się żyć i sięgnąć po swoje marzenia.

Ta historia zaczyna się w domu rodzinnym Michała Czerneckiego. Wiedzie przez trudne dzieciństwo, starcie z demonami przeszłości i spotkanie miłości życia. Przejmująco szczera rozmowa o wszystkim, co ważne: miłości, męskich przyjaźniach, byciu ojcem, pieniądzach. O sukcesach i porażkach na planach najpopularniejszych polskich filmów, pracy z najlepszymi reżyserami. O kryzysach, które czasem wracają. O wieloletniej pracy nad sobą.

Pierwszy wywiad rzeka z Wojciechem Pokorą.

Aktorem został przez przypadek. Pokochaliśmy go za role w Poszukiwany, poszukiwana, Alternatywy 4 czy Kariera Nikodema Dyzmy. czy Kariera Nikodema Dyzmy
Ta rozmowa to portret wybitnego aktora.

Wojciech Pokora opowiada o dzieciństwie w cieniu wojny, technikum samochodowym ukończonym z Jerzym Turkiem i swojej drodze do aktorstwa. W końcu lekcje pobierał u samej Hanki Bielickiej, a komedianta odkrył w nim Wiesław Gołas!

Z poczuciem humoru wspomina współpracę ze Stanisławem Bareją czy kabaretem Olgi Lipińskiej. Sypie anegdotami z życia środowiska aktorskiego. Zdradza sekrety przygotowywania się do ról nie tylko teatralnych, lecz także prywatnych. Warto zdradzić, że drugim głosem tej książki jest żona Hanna, niegasnąca miłość Pana Wojciecha. Razem zdradzają przepis na udane małżeństwo. Są parą ponad 60 lat!
Kto myśli, że sporo wie o Wojciechu Pokorze, zdziwi się po przeczytaniu tek książki!Kto myśli, że cokolwiek wie o Wojciechu Pokorze, zdziwi się po przeczytaniu tej książki. Nie dajcie się zwieść! To aktor pokorny i przekorny.

Gwiazda kultowych filmów. Reżyser i wykładowca. Sportowiec. Mąż, ojciec. Bogusław Linda. Mówi się o nim, że niewiele mówi. Tym większa zasługa Magdy Umer, której nie tylko opowiedział swoje życie, ale i zrobił to ze szczegółami. Książka ta powstała na Warmii, w hotelu z widokiem na wzgórza. Rozmówcy leżeli na jednym łóżku i prowadzili nieśpieszny dialog, którego zapis znajduje się w środku. Ale wszystko pod czujnym okiem... aparatu fotograficznego żony - Lidii Popiel.

Ona - pieśniarka, dziennikarka, scenarzysta, reżyser. Przyjaciółka Agnieszki Osieckiej, córka chrzestna Kaliny Jędrusik. On - jedna z wyrazistszych postaci polskiego kina - od Gorączki przez Psy po Pana Tadeusza. Zły chłopiec to wspólny projekt wyjątkowych artystów, a przy tym sąsiadów: Magdy Umer oraz Bogusława Lindy. I Lidii Popiel, modelki, która została fotografką, by udowadniać, że uroda to piękna dusza, a nie program komputerowy.